istrópiu , nm: istrúpiu 1,
strupiu Definitzione
dannu, guastu a sa carena de dhi abbarrare tota vida (nau prus che àteru po un'arremu de fora: bratzu, manu, camba, e àteru)/ tumbare s'i. = agghejare, fèrrere su tretu malàidu
Sinònimos e contràrios
biseltru,
bisestradura,
diculadura,
guastu,
irvistu,
isémpiu,
isvrembu
Frases
nos azes lassau un'istrópiu mannu chi peri sa medichina de su tempus, bell'e chi nanchi sanat cada cosa, at a istentare a lu crusiare ◊ si ndhe torraiat a pesare faindhe finta de no bíere su sàmbene chi essiat dae s'istrúpiu (S.Carta)
Ètimu
spn.
estropeo
Tradutziones
Frantzesu
diminution physique,
mutilation
Ingresu
maiming
Ispagnolu
mutilación,
lisiadura
Italianu
menomazióne fìsica,
mutilazióne,
storpiatura
Tedescu
Behinderung,
Verstümmelung,
Verunstaltung.
